Ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί μία από τις πιο συνηθισμένες παθήσεις του ανθρώπου. Υπολογίζεται ότι η συχνότητά του ξεπερνάει το 5% του πληθυσμού των ΗΠΑ και άλλων προηγμένων χωρών τα τελευταία 15 χρόνια.

Πρόσφατες όμως έρευνες δείχνουν ότι το ποσοστό αυτό αυξάνεται όλο και περισσότερο τα 5 τελευταία χρόνια. Αποτελεί την τρίτη στη σειρά αιτία θανάτων σε πολλές χώρες και μία από τις σπουδαιότερες για την πρόκληση αναπηρίας κάθε είδους, όπως ακρωτηριασμούς, τύφλωση, καρδιαγγειακές παθήσεις κ.α., λόγω της χρονιότητας και σοβαρότητας των επιπλοκών του.

Ο ορισμός του διαβήτη είναι πολύ δύσκολος, εξαιτίας της έλλειψης ενός ειδικού γενετικού χαρακτηριστικού, της ποικιλίας των κλινικών εκδηλώσεων και των πολυάριθμων παραγόντων οι οποίοι επηρεάζουν τις βιοχημικές παραμέτρους του αίματος.

Σήμερα ο διαβήτης θεωρείται σύνδρομο το οποίο χαρακτηρίζεται από σχετική ή απόλυτη έλλειψη ινσουλίνης με αποτέλεσμα τη διαταραχή του μεταβολισμού των υδατανθράκων, των πρωτεϊνών και λιπών. Στην πραγματικότητα η διαταραχή αφορά γενικότερα όλο τον ενδιάμεσο μεταβολισμό του οργανισμού.

Είναι και κληρονομική νόσος σε μεγάλο ποσοστό. Υπάρχουν διάφοροι τύποι διαβήτη όπως: ο ινσουλινοεξαρτώμενος ή διαβήτης νεανικού τύπου (Ι), ο μη ινσουλινοεξαρτώμενος ή διαβήτης ενήλικου τύπου (ΙΙ), ο διαβήτης ώριμης ηλικίας σε νεαρά άτομα, ο διαβήτης τύπου μη ανοχής της γλυκόζης και ο δευτεροπαθής διαβήτης.

Πρωταρχικό ρόλο στην αντιμετώπιση της πάθησης, παίζει το διαιτολόγιο των ατόμων που πάσχουν από διαβήτη ανεξαρτήτου τύπου και ηλικίας. Το ιδεώδες ή αλλιώς ιδανικό βάρος, βοηθά σημαντικά στην αντιμετώπιση του προβλήματος, σε συνδυασμό με ένα κατάλληλο διαιτολόγιο το οποίο εξασφαλίζει στα διαβητικά άτομα μία απόλυτα φυσιολογική ζωή, απολαμβάνοντας όλες τις χαρές της.

Διατροφή και άσκηση διατηρούν μία ευγλυκαιμική κατάσταση όλο το 24ωρο, μειώνοντας τον κίνδυνο των ακόλουθων επιπλοκών ή συμπτωμάτων της νόσου.